Son zamanlarda internette devamli pide, lahmacun vb tarzi yemeklere bakip bakip ic gecirmelerin sonunda, bir aksam nihat doganin ulkemi ozledim diye aglamasi gibi ben de 'pide yemeyi ozledim' diye gozlerimi silartinca (bkz: babanemin dilinde aglamak) sevgili esim buyuk bi aydinlanma yasayarak benim pide aserdigimi anladi :) Ve en yakin haftasonunda, en yakin TR restoranina beni goturerek gozyaslarimi dindirdi sagolsun. Asagidaki resimler de oradan, pide benim, iskender ise esimin tercihi.. Bir elim pidede digeri iskenderde seklinde bi yemek yedikten sonra gayet tuzlu bi fatura odeyerek ciktik mekandan.. (bi bardak ayranin 5,95 $ olmasi gibi mesela!! ) Ama maddiyat onemli degildi zira ben yediklerimden gaaaaayet memnun kaldim :)
Turkish cuisine forever!!!
Mekan guzeldi, otantik dekorlar, olmazsa olmaz nargile siseleri, kilim keceler ve fonda enstrumantal Turk muzikleri.. Aksamustu gittik, yemek yiyen tek Turk grup bizdik, geri kalan tum musteriler Amerikali idi. Gozlemledigim kadariyla hepsi yemekleri buyuk bir zevkle goturuyorlardi :)
Fotolar pek estetik degil, sorry..
Mutlu bir kesif, lezzetli bi yemek oldu... Umarim gurbette yasayan herkesin uzanabilecegi yakinlikta bi Turk restorani vardir. Yoksa bu hasret cekilmez olur gibi..
Sevgiyle..
Mutlu bir kesif, lezzetli bi yemek oldu... Umarim gurbette yasayan herkesin uzanabilecegi yakinlikta bi Turk restorani vardir. Yoksa bu hasret cekilmez olur gibi..
Sevgiyle..