Annem...

Mom's Rose By Wayne Fagan

Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim...

Yarın anneler günü...
Keşke annemle aynı şehirde yaşasak da, yarın pazar sabahı kahvaltısına bir elimde çiçekler,diğer elimde evde yaptığım ama onsuz yiyemediğim kek yada poğaçalarımla ona gitsem. Kapıda beni görünce güzel yeşil gözleri parlasa da "aaa,nerden çıktınız siz:)" dese.. Sonra da "aman da benim kızım ne de hamaratmış,neler de yaparmış annesine" dese, sonra "hadi geçin içeri,çayı demledim ben" diye beni işlerden uzaklaştırmaya çalışsa.. Ahh ah.. Annesiyle aynı şehirde yaşayanlar ne şanslı... Onun yeri bambaşka.. En yakın arkadaştan daha yakın,en şefkatli dosttan daha dost, daha sırdaş.. Hiç bir zaman hiç bir isteğini geri çevirmeyen,çevirmesi gerekse de illaki makul çözümler üreten, insanın hayatındaki en anlamlı (en kullanışlı:) insan... Canım annem...
Her şey bir yana, Allah kimseyi annesinden ayırmasın...

Dün okulumuzdan bir hocamızın annesinin vefat haberini aldık,ani bir vefattı,çok üzüldük... Tam da bu haftasonu anneler günü münasebeti ile bu haber daha bir etkiledi sanki beni.

Hocamıza sabır, merhum annesine Allah'tan rahmet diliyorum.. Ötelerde hiç ayrılmamak üzere birleşmeniz duasıyla... Hepimiz için amin...

Sevgi ve merhametle kalın...